Regentijd

De regentijd is inmiddels begonnen. Minstens één keer, maar soms meerdere keren per etmaal regent het. Meestal ’s nachts. Tijdens onze fietsdagen hebben we mazzel en fietsen we tussen de buien door. Alleen net tijdens onze rustdag in Zomba, toen kwam het met bakken uit de hemel.
Omdat de M1 tussen Blantyre en Lilongwe, de twee grootste plaatsen van Malawi, erg druk is besluiten we om de onverharde parallelweg te nemen. Wellicht stranden we in de modder en moeten we in het ergste geval omdraaien.

De dag begint ontzettend mooi. De zon schijnt, het eerste stuk is nog verhard en berg af. Dan slaan we de onverharde weg in. Die is nog mooier. Hij slingert prachtig tussen de baobabs en de akkertjes door. Er zijn zoveel splitsingen dat we een paar keer bijna verkeerd rijden. Af en toe kruisen we het spoor, wat weer een goede houvast is, maar we houden ons kompas goed in de gaten. En we vragen vaak de weg.

In de loop van de middag zien we steeds meer donkere wolken met af en toe lichtflitsen onze kant opkomen. Als we om half vijf nog een keer de weg vragen aan de bestuurder van een vrachtwagentje, blijkt dat het nog 25 kilometer is naar onze bestemming. Dat gaan we nooit meer voor donker redden. We zullen dus moeten gaan uitkijken naar een overnachtingplaats.
“Ik rijd straks deze weg terug. Als jullie willen, kan ik jullie dan meenemen”, biedt de bestuurder aan.
Tot mijn grote verbazing antwoordt Eric:
“Ja, graag. U ziet ons wel langs de weg.”
Hij is altijd de laatste om een lift aan te nemen.
“He, wat is dat nou. Gaan we de tent niet ergens opzetten?”
“We hebben de laatste dagen gezien hoe het hier ’s nachts kan stortregenen. En kijk eens naar die zware onweerswolken. Ik denk niet dat vrijkamperen erg verstandig is”.
We fietsen nog een uurtje door. Achter ons begint het onheilspellend donker te worden, we zien lichtflitsen en horen het donderen.
Het fietsen wordt lastiger. Regelmatig glijd ik weg doordat de onderlaag van het wegdek veranderd is in gladde brij. Tot twee keer toe stuiten we op een modderpoel. Tegen de tijd dat onze fietsen flink onder de derrie zitten, stopt de man met het vrachtwagentje. Eric neemt plaats in de bak, bij de fietsen en de bagage. Ik mag voorin zitten, tussen de bestuurder en de bijrijder.

De bestuurder vertelt dat hij met zakken maïs de winkeltjes langs de weg bevoorraadt. Hij doet dat elke dag, behalve op zondag. Als ik vraag hoe lang hij dat nog kan doen nu de regentijd is aangebroken, antwoordt hij:
“Een week, misschien twee.”
“En hoe worden de winkeltjes dan bevoorraadt als u niet meer kunt rijden?”, vraag ik verder.
Dan gaat de maïs met de trein mee.”
“En u, hebt u dan ander werk?”
“Dan blijf ik thuis. Ik heb geen ander werk.”
“En hoe lang duurt dat?”
“Ongeveer zes maanden.”
“Zo, dus dan bent u zes maanden thuis. Kunt u dan geen ander werk doen?”.
“Er is geen ander werk”, zegt hij gelaten.
Eigenlijk wil ik zeggen dat als je initiatief neemt, je altijd werk kunt vinden of creëren. Neem je lot in eigen handen in plaats van erin te berusten, maar ik zeg maar even niets meer. Wie ben ik om dat te beoordelen.

We worden door hem afgezet bij het beste onderkomen van de stad, en geven hem het dubbele van wat we bedongen hebben, want voor ons gevoel was het verder dan de 10 km die we dachten dat het nog was.
Niet lang daarna, als we zitten te eten onder de overkapping van de binnenplaats van het motel, barst het onweer in al zijn hevigheid los.

Carla

5 reacties aanRegentijd

  • Majonne

    Hoi Carla en Eric!
    Wat gaat de tijd snel, jullie komen al bijna weer terug!
    Ik kijk uit naar een uitgebreider vesrlag en meer foto’s!
    Carla, tot maandag!

    Groet,
    Majonne

  • vrijdag al weer terug?!! Gelukkig hebben we hier niet zo veel regenbuien, daar is het te koud voor. Afgelopen zaterdag lag hier 15 cm. sneeuw in Amsterdam. Jullie zullen mentaal wel lekker uitgerust zijn om er tegen te kunnen.
    Het was erg leuk om jullie verhalen te lezen.
    Veel plezier nog en een hele goede reis terug!!
    groetjes,
    oscar

  • Don

    Hi Carla & Eric

    I am happy you found the warm harted side of Africa, – Made me feel home sick!

  • Diana van Putten

    Carla, Eric,

    Wat een belevenis was het weer.Ik kijk uit nar de fietsbeurs om jullie verhaal en film te zin. Het leek nu wel zwaarder dan Noord India.

    Groet,

    Diana

Laat een reactie achter bij Majonne Reactie annuleren

Je kan deze HTML-tags gebruiken

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>