For our non-Dutch speaking followers: you find the English translation after the Dutch.
Vissen zwemmen vaak in groepen en als we ze zien, zwemmen ze meestal in een kunstmatig aquarium. Korea heeft wel wat weg van een groot aquarium. Bij de beroemde Wiljeongsa tempel staan tientallen bussen waar scholen Koreanen uitstromen als sardientjes uit een blik. Ze volgen de leidstervis die met haar paraplu omhoog voor de groep uitloopt. Als ik iemand wat vraag, hapt hij als een vis naar lucht. Nee, de meeste Koreanen spreken geen woord Engels. Met grote ronde ogen kijkt hij mij aan en vlucht het liefst weg in de school Koreanen.
Koreanen hebben ook wel wat weg van oesters. Als je ze benadert, dan klappen ze dicht.
“Do you speak English?” En of ze het nu wel of niet spreken ze blijven je aankijken als een vis op het droge. Na het eerste contact gaan de oesters dan wel weer open.
De vis wordt duur betaald, want het reizen op deze manier is niet erg makkelijk en eigenlijk ook niet leuk. Koreanen lijken wat afstandelijk en lijken weinig levensvreugde te hebben. Collega’s onder elkaar zie ik nooit grapjes met elkaar maken. Zwijgend doen ze hun werk en doen precies datgene wat hun positie vereist. Ze lijken op te gaan in een school haringen en gaan voor het collectief. Alhoewel: in een karaokebar gaan ze uit hun bol. Ze zijn dan zo stoned als een garnaal, zingen uit volle borst en slaan nog een lokaal Cass-biertje achterover.
En dan is het net alsof ze graag in een groot aquarium rondzwemmen met allerlei prullaria erin. Petit France is een verzameling Franse huisjes tegen een berghelling aangebouwd: een top toeristische attractie. Busladingen Koreanen snuiven even de Franse geur op en hup, weer terug in de bus naar de volgende.
Petit France
In Andong wil Carla graag naar de langste houten loopbrug van Korea. Daar komen we voor het eerst in anderhalve week westerse kuddetoeristen tegen die ook in deze toeristen-fuik zijn gezwommen. De brug over de Nakdong rivier is recent gebouwd. Betonnen pilaren zijn met mooie stalen spanten met elkaar verbonden waarop een pittoreske houten brug, inclusief Koreaans aquarium-huisje, is gebouwd.
De meeste attracties zijn sowieso voor de Koreanen en voor het binnen-aquoreaans toerisme bedoeld. Borden hebben soms een Engelstalige kop, maar de rest is het Hangul. Ook de dames van VVV happen naar adem als wij binnenkomen.
Maar toch, we hebben een nacht bij mijnheer en mevrouw Byun geslapen. We werden erg verwend en ik voelde mij als een vis in het water.
Ach, ik denk dat ik nog even een paar weken hier moet rondfietsen voordat ik aan de Koreanen en de Koreaanse manieren gewend ben. Maar voor nu voel ik mijzelf een beetje als een vis op het droge.
Eric
I wrote this story in Dutch with many typical Dutch expressions which are very hard to translate, but let’s give it a go…
Fish often swim in groups and as we see them, they usually swim in an artificial aquarium. Korea sometimes looks like a large aquarium. At the famous Wiljeongsa temple are dozens of buses where schools of Koreans emerge as sardines from a can. They follow the guide fish culminating with her umbrella up for the group. If I ask someone what he gasps for air like a fish. No, most Koreans do not speak a word of English. With large round eyes, he looks at me and prefers to flee into the school of Koreans.
Koreans also look a bit like oysters. If you approach them, they close their shell.
” Do you speak English?” And whether or not they can speak English, they look at you like a fish on dry soil. After the first contact the oyster will open though.
The fish is paid expensive, because traveling this way is not very easy and really not so much fun. Koreans seem a bit aloof and seem to have not much joy in life. I never see colleagues make jokes and laugh with each other. Silently they do their job and do exactly what their position requires so it seems. They seem to go up into a school of herring and go for the collective. Although: in a karaoke bar they go out of their minds. They are as high as a kite, singing lustily and have too much local Cass beer.
And it’s like Koreans like swimming around in a big aquarium with all kinds of odds and ends in it. Petit France is a collection of French cottages built on a hillside: a top tourist attraction. Busloads of Koreans just sniffing the scent of French and wham, back on the bus to the next made up attraction.
In Andong Carla wants to see the longest wooden footbridge of Korea. For the first time in one and a half week we run into a flock of western tourists that have also swum into this tourist trap. The footbridge over the Nakdong River is newly constructed. Concrete pillars with beautiful steel trusses on which this picturesque wooden bridge, including Korean aquarium house, was built.
Most attractions are anyway intended for the Koreans and the local Aquorean tourism. Signs sometimes have an English head, but the rest is the Hangul language. Also the ladies of the tourist information center are gasping for breath as we enter.
Yet, we slept at Mr. and Mrs. Byun’s residence. We were very spoiled and I felt like a fish in the water.
Oh well, I guess I just have to cycle around for a few more weeks before I’m accustomed to the Koreans and the Korean ways. But for now I feel a bit like a fish out of water.
Eric
Geef een reactie