Armoede is fijn / Poverty is fine

(English translation after the Dutch)

Nogal controversieel zo’n kop, vind je ook niet? Als goed ingeburgerde Nederlander met een koloniaal schuldgevoel waarmee je zit opgezadeld en een goed hart voor de medemens, gaan je nekharen hiervan waarschijnlijk recht overeind staan. Ja, je denkt misschien zelfs: “Wat een eikel is die Eric.”

Zou je onderstaand tabel eens willen invullen?

Vraag JA NEE
Vind je het fijn als de prijzen in een vakantieland laag zijn?
Vind jij het leuk om lokale marktjes te bezoeken?
De lokale bevolking fietst ook. Vind je dat leuk?
Vind jij caballeros te paard en ossenkarren ook zo leuk om te zien?
Houd je van iedere dag mooi weer?
Gezellig hé, die stalletjes langs de kant van de weg?
Vind je het fijn dat mensen en kinderen je als fietser enthousiast begroeten?
Vind jij zongerijpte ananas ook zo lekker?
Vind je het ook wel makkeljk als je fiets zonder problemem met de bus mee kan?
Voel jij je fijn bij een termperatuur overdag van 20 tot 35 graden?
Prefereer jij een fysiek winkeltje boven een Shopping Mall of een webshop?

Waarschijnlijk heb je overal JA ingevuld. Dan raad ik je van harte aan om in arme landen te gaan fietsen en bijvoorbeeld Zwitserland, Dubai of Scandinavië te vermijden.

Al fietsende door Nicaragua kom ik tot de conclusie dat van het drietal landen waar wij de afgelopen weken doorheen gefietst zijn, Nicaragua mij het best bevalt. En laat dat nou net het armste land van die drie zijn.

“Kijk eens Eric wat leuk, ze fietsen hier allemaal!” roept Carla op het eiland Ometepe. Of het nu een krat bier op het stuur is, of een dochter op de bovenbuis, er wordt goed gebruik van fietsen gemaakt. Jong en oud, iedereen lijkt wel te fietsen.

Toch moet ik Carla teleurstellen. “Carla, fietsen is hier een teken van armoede.”
Want als je in Nicaragua geen cent te makken hebt, dan loop je. Of je hebt een paard.
Heb je iets meer te besteden, dan koop je een fiets. Maar heb je een serieus salaris, dan ligt al snel een brommer, motor of auto in het verschiet. En dat geldt eigenlijk voor veel tweede en derde wereldlanden.

Zo fietsend door Nicaragua, moeten we regelmatig uitwijken voor een kudde koeien op de Panamericana. Een contrast vormen de grote hypermoderne bussen die van Nicaraguaanse hoofdstad Managua naar de Costa Ricaanse hoofdstad San José rijden. De kleurige oude bussen zijn voor het lokale vervoer en stoppen wanneer je je hand opsteekt. Er is nooit ruimtegebrek, want op het dak is een grote imperial waar kratten met kippen, zaken met rijst en fietsen op vervoerd worden. En pas je zelf niet meer in de bus? Dan mag je voor de halve prijs je stevig vasthouden aan de ladder aan de achterzijde van de bus.
In ieder dorpje is wel een kruideniertje waar we voor een paar duppies een ijskoud flesje Cola kopen. Ja, de prijzen zijn ook lekker laag!

Ik groet een oude man op een scharminkel van een paard en een boer die met een ossenkar zijn bananen wegbrengt. Langs de kant van de weg stop ik om een ananas te kopen.
En eerlijk is eerlijk: al deze factoren maken het fijn om in een arm land te fietsen.

En eerlijk is eerlijk; het heeft ook zijn zware kanten. Want als individuele fietser merk je meer van de andere kant van armoede dan de rugzaktoerist vanuit de bus of laat staan als kuddetoerist. Sloppenwijken, magere ondervoede mensen, eenzijdig eten, gebrekkig sanitair of drinkwater, een corrupte politiemacht, te veel kinderen die niet naar school gaan, slechte infrastructuur, powercuts enzovoort. Wees je je daarvan altijd bewust als je in dit soort landen fietst.

Ik prijs mijzelf in ieder geval gelukkig dat mijn wieg simpel in Nederland heeft gestaan. En dat ik door dat simpele feit volgens een recent onderzoek ook nog eens bij het gelukkigste volk ter wereld behoor.

Eric

panama5-1 panama5-2 panama5-3 panama5-4 panama5-5 panama5-8
——————————————————————

Poverty is fine.

Quite controversial such a headline, don’t you think? As a well-established Dutchman with a colonial debt and a good heart for others, you probably think, “Eric is a jerk.”

Would you want to fill out this table?

Question YES NO
Do you like it when prices are low during your holiday?
Do you like to visit local markets?
The locals also ride bikes. Do you like that?
Do you think caballeros on horseback and ox carts also so nice to see?
Beautiful weather every day?
Cozy hey, these stalls along the roadside?
Do you like it when people and children greet you as enthusiastic cyclist?
Do you think that sun-ripened pineapple are delicious?
Life can be simple. Like taking your bike on a local bus?
Do you feel fine at temperature during the day 20 to 35 degrees?
Do you prefer a physical shop above a shopping mall or a shop?

Probably you filled in everywhere YES. Then I recommend you warmly to go cycling in poor countries and for instance avoiding Switzerland, Dubai or Scandinavia.
While cycling through Nicaragua I come to the conclusion that the three countries where we have been in the last weeks, Nicaragua I like best. And that’s the poorest of the three.
“Look Eric, what a fun, they all cycle here!” Carla calls on the island of Ometepe.
Whether it’s a crate of beer, or a daughter on the top tube, they use bikes for everything. Young and old, everyone seems to cycling.

Still, I must disappoint Carla: “Carla, biking is a sign of poverty here.”
Because if you’re not have any dime in Nicaragua, then you walk. Or you have a horse.
Do you the possibility to spend a little more, then buy a bicycle. But do you have a serious salary, it can easily be a moped, motorcycle or car in the offing. And that goes for a lot of second and third world countries.
So cycling through Nicaragua, we regularly avoid hitting a herd of cows on the Panamericana. A contrast forms large ultramodern buses driving from the Nicaraguan capital of Managua to the Costa Rican capital San José. The colorful old buses are for local transportation and stop when you wave your hand. There is never a lack of space, because the roof is a large imperial where crates of chickens, bags with rice and bicycles are transported on. And there is no place for you in the bus? For half the price you can hold firmly to the ladder at the rear of the bus.
In every village is a grocery shop where we buy for a few cents an ice cold bottle of Coke. Yes, the prices are nice and low!
I greet an old man on a skeleton of a horse and a farmer who transports bananas with an oxcart. Along the side of the road I stop to buy a pineapple.

Well, let’s be honest: all these factors make it nice to cycle in a poor country.
And to be honest; it also raises a heavy lace. Because as an individual cyclist we are more aware of the other side of poverty than the backpacker in the bus or a flock of tourists. Slums, skinny undernourished people, monotonous diet, inadequate sanitation or drinking water, a corrupt police force, too many children who do not attend school, poor infrastructure, power cuts and so on. Always be aware of this when you cycle in those countries.

I consider myself at least fortunate that my cradle stood in the Netherlands. And by that simple fact, according to a recent study, also belong to the happiest people in the world.

Eric

panama5-1 panama5-2 panama5-3 panama5-4 panama5-5 panama5-8

Geef een reactie

Je kan deze HTML-tags gebruiken

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>