Nicaragua

“He, kijk nou Carla. Daar. Het is overgeschilderd, maar je ziet daar nog het reliëf. Daar staat ‘Brakzand’. Dit is een Nederlandse boot! Wat grappig.”
Inderdaad, de veerboot naar het eiland Ometepe in het meer van Nicaragua is in Groningen gebouwd. Overal zie je nog bordjes hangen met Nederlandse teksten.

Het eiland Ometepe bestaat eigenlijk uit twee tegen elkaar aanliggende vulkanen. Het stelt ons gerust dat de grootste van de twee 800 jaar geleden voor het laatst is uitgebarsten. De kleinste is al veel langer in ruste.
Rondom beide vulkanen loopt een weg. Je kunt als het ware een ‘achtje’ fietsen van 94 km als je dat wilt. Rondom de kleinste vulkaan is de weg echter erg slecht hebben we van andere fietsers gehoord, dus we besluiten het rustig aan te doen. Slechte wegen genoeg gehad deze reis.

We besluiten om de eerste dag naar het plaatsje Altagracia te fietsen. Het is 31 december en het lijkt ons wel leuk om in een stadje te zien hoe de Nicaraguanen Oud en Nieuw vieren.
Het is een leuke fietsdag. Via een betegelde straatweg rijden we door kleine gezellige dorpjes. Net als we klaar zijn met onze lunch op een bankje op een centraal plein, barst er een enorme regenbui los. Erg vervelend: we kunnen net op tijd schuilen onder het afdakje van een ijssalon…

Aan de achterkant van de grote vulkaan is de weg onverhard. We stuiteren flink over de brokken versteend lava. Halverwege kruisen we het lavaveld. Een onbegroeid zwart spoor vanaf de berg herinnert aan de laatste lawine van lava en stenen die de berg uitspuwde.

“Wat denk je Eric. Zouden die poppen die we de laatste dagen voor huizen hebben zien ‘zitten’ met Oud en Nieuw te maken hebben?”
“Ik vermoed van wel”, bevestigt Eric mijn gedachtegang.
Voor ik het weet heeft hij de man op de veranda van het huis waar een pop zit al aangesproken in zijn steeds beter wordende Spaans.
“Inderdaad, het heeft met Oud en Nieuw te maken. Ik heb het niet helemaal begrepen wat er gaat gebeuren, maar het heeft te maken met afscheid van het oude jaar nemen. We zullen het zien vanavond”.

’s Avonds flaneren we wat door de hoofdstaat en drinken een colaatje en een biertje in en wel heel sober ingericht en schaars verlicht café.
Het centrale plein van Altagracia is net als veel andere pleinen in Nicaragua kleurrijk verlicht voor de feestdagen. Er staat een kerststal en mensen ontmoeten elkaar overdag en ’s avonds bij de stalletjes waar frisdrank en versnaperingen verkocht worden. We lopen wat rond de vijver waar de Ometeepse vulkanen in miniatuur zijn nagebouwd.

Dan horen we vlak voor 12 uur opeens drumband muziek. In een van de zijstraten staat een orkestje spelen voor een huis. En precies als wij er zijn haalt de man des huizes de pop uit zijn stoel, legt hem op straat en zet er wat potten vuurwerk omheen.
Dan barst het vuurwerk los boven Altagracia en de man steekt zijn potten vuurwerk aan, alsmede de pop. Tot onze verbazing is de pop niet alleen gevuld met stro, maar ook met rotjes…
En dan zien we dat de poppen bij andere huizen ook op straat liggen en in brand zijn gestoken. Zo rekent men hier dus af met het oude jaar.

Feliz neuvo año!

Carla
1veerbootbrakzand

2brakzandrelief

3verzamelplaatsbrakzand

4max1000pasagiers

5zichtopometepe

6ericbijbordometepe

7oplandingsbaanometepe

8oudennieuwpop1

9oudennieuwpop2

10fontijnmetminiatuurometep

11verlichtekerststal

12onderdekerstboom

13orkestjeoudennieuw

14mansteektpopinbrand


Armoede is fijn

Nogal controversieel zo’n kop, vind je ook niet? Als goed ingeburgerde Nederlander met een koloniaal schuldgevoel waarmee je zit opgezadeld en een goed hart voor de medemens, gaan je nekharen hiervan waarschijnlijk recht overeind staan. Ja, je denkt misschien zelfs: “Wat een eikel is die Eric.”

Zou je onderstaand tabel eens willen invullen?

Vraag JA NEE
Vind je het fijn als de prijzen in een vakantieland laag zijn?
Vind jij het leuk om lokale marktjes te bezoeken?
De lokale bevolking fietst ook. Vind je dat leuk?
Vind jij caballeros te paard en ossenkarren ook zo leuk om te zien?
Houd je van iedere dag mooi weer?
Gezellig hé, die stalletjes langs de kant van de weg?
Vind je het fijn dat mensen en kinderen je als fietser enthousiast begroeten?
Vind jij zongerijpte ananas ook zo lekker?
Vind je het ook wel makkeljk als je fiets zonder problemem met de bus mee kan?
Voel jij je fijn bij een termperatuur overdag van 20 tot 35 graden?
Prefereer jij een fysiek winkeltje boven een Shopping Mall of een webshop?

Waarschijnlijk heb je overal JA ingevuld. Dan raad ik je van harte aan om in arme landen te gaan fietsen en bijvoorbeeld Zwitserland, Dubai of Scandinavië te vermijden.

Al fietsende door Nicaragua kom ik tot de conclusie dat van het drietal landen waar wij de afgelopen weken doorheen gefietst zijn, Nicaragua mij het best bevalt. En laat dat nou net het armste land van die drie zijn.

“Kijk eens Eric wat leuk, ze fietsen hier allemaal!” roept Carla op het eiland Ometepe. Of het nu een krat bier op het stuur is, of een dochter op de bovenbuis, er wordt goed gebruik van fietsen gemaakt. Jong en oud, iedereen lijkt wel te fietsen.

Toch moet ik Carla teleurstellen. “Carla, fietsen is hier een teken van armoede.”
Want als je in Nicaragua geen cent te makken hebt, dan loop je. Of je hebt een paard.
Heb je iets meer te besteden, dan koop je een fiets. Maar heb je een serieus salaris, dan ligt al snel een brommer, motor of auto in het verschiet. En dat geldt eigenlijk voor veel tweede en derde wereldlanden.

Zo fietsend door Nicaragua, moeten we regelmatig uitwijken voor een kudde koeien op de Panamericana. Een contrast vormen de grote hypermoderne bussen die van Nicaraguaanse hoofdstad Managua naar de Costa Ricaanse hoofdstad San José rijden. De kleurige oude bussen zijn voor het lokale vervoer en stoppen wanneer je je hand opsteekt. Er is nooit ruimtegebrek, want op het dak is een grote imperial waar kratten met kippen, zaken met rijst en fietsen op vervoerd worden. En pas je zelf niet meer in de bus? Dan mag je voor de halve prijs je stevig vasthouden aan de ladder aan de achterzijde van de bus.
In ieder dorpje is wel een kruideniertje waar we voor een paar duppies een ijskoud flesje Cola kopen. Ja, de prijzen zijn ook lekker laag!

Ik groet een oude man op een scharminkel van een paard en een boer die met een ossenkar zijn bananen wegbrengt. Langs de kant van de weg stop ik om een ananas te kopen.
En eerlijk is eerlijk: al deze factoren maken het fijn om in een arm land te fietsen.

En eerlijk is eerlijk; het heeft ook zijn zware kanten. Want als individuele fietser merk je meer van de andere kant van armoede dan de rugzaktoerist vanuit de bus of laat staan als kuddetoerist. Sloppenwijken, magere ondervoede mensen, eenzijdig eten, gebrekkig sanitair of drinkwater, een corrupte politiemacht, te veel kinderen die niet naar school gaan, slechte infrastructuur, powercuts enzovoort. Wees je je daarvan altijd bewust als je in dit soort landen fietst.

Ik prijs mijzelf in ieder geval gelukkig dat mijn wieg simpel in Nederland heeft gestaan. En dat ik door dat simpele feit volgens een recent onderzoek ook nog eens bij het gelukkigste volk ter wereld behoor.

Eric

panama5-1 panama5-2 panama5-3 panama5-4 panama5-5 panama5-8