Puensholing/Jaigon, de grens van Bhutan en India: in Bhutan geldt helmplicht. Zodra je als Indiër met de fiets de grens met Bhutan overgaat zet je dus iets op je hoofd. Maakt niet uit wat.
Banarhat: overal waar we stoppen ‘veroorzaken’ we een oploopje.
Oodelabari: veelzijdige koopwaar op de markt.
Kalimpong: zelfs de honden zeggen je hier gedag: Namaste!
Kalimpong: bovengrondse waterleidingen worden elke ochtend afgetapt door minderbedeelden.
Algarah: kapokdekens worden gewoon langs de kant van de weg gemaakt.
Pedong: rijstterrassen te over.
Sikkim: absoluut een bezoek waard als je in de buurt bent. Neem alleen wel de grensovergang bij Rangpo. Bij elke andere wordt je teruggestuurd!
Rangpo: Chat Puja festival. Na een hele nacht feesten worden bij het ochtendgloren eten en bloemen geofferd.
Soms is de weg zo slecht dat we na een paar meter moesten afstappen en lopen…
…maar dat nemen we op de koop toe. De uitzichten zijn adembenemend.
Het is wel oppassen met al die gaten in de weg.
Raban La: hoe toepasselijk: toerist ontmoet ‘Tourist’ chocoladereep.
Legship: je moet er wel wat voor over hebben…
Pelling: …om het dak van de wereld te bereiken.
Khechuperi Lake: hoe zou een gratis toilet er uitzien als een betaald toilet er al zo uitziet. We hebben het maar niet onderzocht, met uw welnemen.
Pelling: ha, eindelijk klanten. Eric: “Mag ik vijf Boomer kauwgommetjes en twee Bar-One’s van u”.
Langs de spoorlijn van Darjeeling naar Siliguri: kunt u mij een handje helpen.
Voor thuis, rechtstreeks van de theeplantages van Darjeeling: exclusiever kan het niet dachten wij zo.
Kurseong: moeten we die kant op? Langs de spoorlijn?
Tindharia: wel 150 keer kruisen we de spoorrails. Tot…
…het een keer fout gaat…
Sukna: getroost met een kopje chai en purris.
Islampur: koeiepoep kneden. De gedroogde ‘broodjes’ worden gebruikt als brandstof.
Ingraj Bazar: de afwas wordt op z’n India’s gedaan. Let op het zakje waspoeder links.
Morh: hoe mooi kun je oud worden.
Morgram: de gevolgen van een combinatie van slecht wegdek, te veel vracht en achterstallig onderhoud.
Weer ontsnappen we aan de drukte die we zelf veroorzaken.
Bahrampur: met een beetje creativiteit kun je alles per fiets vervoeren.
Palashi: met nog meer creativiteit kom je met de fiets altijd wel aan de overkant.
Nadia: midden in het land van de jute. De ruwe vezels worden tot touw getransformeerd.
Een mooi staaltje van vracht opstapelen.
Ranaghat: de ‘schoolbus’.
Krishnanagar: bakermat van de Hare Krishna
Calcutta: er is nog een hoop werk te doen.
Calcutta: elke 100 km hebben we een foto gemaakt. Elke 100 km kwam er een vinger bij. Maar na 2200 km waren de vingers op. Vandaar de twee banaantjes in de rechter hand van Eric.