“Goh, zo lelijk als de weg náár Puno toe was, zo mooi is de weg er weer uit”, verzucht ik meermaals tegen Eric als we langs de zuidoever van het Titicacameer fietsen.
“Kijk daar: vissers die met roeibootjes hun netten leeghalen, een boer die z’n land ploegt met behulp van ossen, en een oude gerimpelde vrouw die haar kudde van tien schaapjes en twee alpaca’s hoedt. Zo stel je je het mystieke meer voor waarover men het heeft in de reisgidsen” .
Carla
Zondagsmarkt in Acora
“Wow, wat een leuke authentieke markt is dit. Geen enkele andere toerist te bekennen.”
Juan, onze gids op Taquile en de Uros eilanden, had ons verteld van deze markt. Volgens hem gaan de mensen van de Uros eilanden hier elke zondag naartoe om hun producten te ruilen met producten die ze zelf niet kunnen verbouwen. Volgens Juan komt daar geen geld aan te pas, maar dat kunnen wij niet beamen. Wij kunnen aankopen zoals fruit, kruiden en een typisch Peruviaans bolhoedje gewoon met Peruviaanse Soles betalen.
Ook hier willen de mensen eigenlijk niet gefotografeerd worden. Ze draaien weg als ze zien dat je het objectief op ze richt. Maar als je een Sole wilt betalen, zijn ze wel bereid om zich te laten fotograferen. Dat doen wij dus niet.
De mensen waar we wat bij kopen vinden het geen probleem om gefotografeerd te worden. Die hebben hun ‘buit’ immers binnen.
Onderweg komt het zelfs voor dat Peruvianen geld willen hebben als wij op een veld lama’s, koeien, schapen en geiten fotograferen. Dat doen wij zeker niet.
Carla
Opmerkelijk:
Vlak voor ons, in the middle of nowhere, stopt een busje. Er rollen een man en een tas uit. De man en de tas blijven in de berm liggen. De man pakt een handje zand en stenen en strooit dat over zich heen.
“Kijk, dat zegt iets over hoe het is om met zo’n busje te reizen. Blij dat wij op de fiets zitten”, zeg ik tegen Eric.
“Nou, volgens mij heeft hij te veel gedronken op de zondagsmarkt twintig kilometer terug, en gaat hij eerst in de berm z’n roes uitslapen voor hij naar huis gaat”, is Eric’s antwoord.
Carla
Geef een reactie